دومین کلید لهجه عرب
در این بخش از مطالب که تدریس خواهد شد، دومین کلید از کلیدهای طلایی برای داشتن لهجه عربی که کلید حروف است برای یادگیری تجوید توضیح می‌دهم.
تفاوت‌های الفبای عربی و فارسی
بنابراین موضوع این درس نحوه اداء حروف عربی در قرآن کریم است، حروف عربی ۲۸ حرف است که تلفظ ۱۰ حرف از این ۲۸ حرف با زبان فارسی فرق دارد و ۱۸ حرف نیز کاملاً در زبان فارسی وجود دارد و هیچ فرقی با هم ندارند.
یعنی آنها حرف «ب» را مانند ما ادا می‌کنند سایر حروف نیز به این صورت است، بنابر این ۱۸ حرف از حروف آنها را یک شخص فارسی زبان نیز به خوبی ادا می‌کند.
حروف متفاوت
پس در زبان عربی ۱۰ حرف متفاوت با زبان فارسی وجود دارد که باید در قرائت قرآن کریم آنها را رعایت کنیم. این ۱۰ حرف به ترتیب حروف الفبا عبارت از؛ حرف «ثا»، «حا»، «ذال»، «صاد»، «ضاد»، «طا»، «ظا»، «عین»، «غین» و «واو» که «وَ» خوانده می‌شود، هستند.
یکبار دیگر به تکرار این حروف می‌پردازیم، ۱۰ حرف متفاوت را از همان اول شروع می‌کنم به سرعت می‌گویم و به سرعت یاد بگیرید، اولین حرف «ثا» بود که باید مانند بچه‌ای که نوک زبانش می‌گیرد ادا شود، مانند «ثالث»، «ثم» و … دومین حرف «حا» است که از ته گلو، درست مانند کسی که می‌خواهد پوست تخمه را از گلو خارج کند ادا می‌شود، همچون «الحمدالله»، «الرحمن»، «الرحیم»
همانطور که گفته شد سومین حرف «ذال» است که تلفظی شبیه به «ثا» دارد و باید نازک تلفظ و از درشت‌گویی جلوگیری شود. این نکاتی که گفته می‌شود در نماز بسیار مفید خواهد بود؛ چرا که براساس فتوای مراجع باید در نماز، حروف را درست و در سر جای خود تلفظ کرد.
حرف بعدی «صاد» است که در فارسی مانند حرف «سین» تلفظ می‌شود اما در عربی متفاوت است. در زبان عربی برای تلفظ حرف «صاد» حرف را در گلوی خودشان می‌اندازند مانند «صادقینَ»، «صدقَ»، «اهدنا الصراطَ»،
