مخارج حروف
مخرج در لغت به معنای محل خروج و در تجوید عبارت است از محل خروج و اداء حروف زبان عربی مانند لبها که محل تلفظ و اداء سه حرف م-ب-و است.با اندکی دقت و مقایسه حروف عربی با زبان بخوبی مشخص می شود که یادگیری همه حروف لازم نیست و در میان ۲۸ حرف زبان عربی فقط تلفظ ۱۰ حرف با زبان فارسی تفاوت دارد.این ده حرف عبارتند از ث،ح،ذ،ص،ض،ط،ظ،ع،غ،و.
البته بسیاری از اساتید بر این عقیده اند که تلفظ تمامی حروف در فارسی و عربی با یکدیگر تفاوت دارد.
ضرورت آموزش مخارج حروف
اگر حروف از مخارج اصلی و صحیح خود ادا نگردند معنای کلمات تغییر پیدا می کند و بالطبع مفهوم جملات وآیات قرآن معنا ومفهوم دیگری می یابد.برای مثال در جمله (والله هو السمیع العلیم) اگر کمه علیم با الف(همزه)خوانده شود یعنی (الیم) معنای آن این می شود: وخداوند شنوای دردناک.در همین راستا و در باب قرائت نماز است که تمامی فقهای عظام فراگیری مخارج حروف زبان عربی و رعایت تلفظ صحیح آنها را در اذکار نماز اعم از واجب و مستحبی واجب ولازم دانسته اند.
