وقف حسن
وقف حسن یعنی وقف بر روی کلمه ای که با کلمات با بعد و ما قبلش ارتباط معنوی داشته باشد ولی ارتباط لفظی ( نحوی ) ترجیحاً ندارد.یعنی وقف به وجه اقوی ( اولی ) و وصل به وجه ضعیف ( اولی ) می باشد.
علامت وقف حسن به وجه قوی ( قلی ) و به وجه ضعیف در وصل ( صلی ) می باشد.
مثال :
اوکصیبٍ من السماء فیه ظلمات و رعد و برق ^ یجعلون اصابعهم فی اذانهم من الصواعق حذر الموت و الله محیط بالکافرین * سوره بقره آیه ۱۹
یا مانند بارانی از آسمان که در آن است تاریکی هایی و رعد برقی * می نهند انگشتان خویش را در گوشهایشان از صاعقه ها از ترس مرگ و خداوند احاطه دارد بر کافران.
توضیح
ترکیب اول : وقف روی کلمه برق حسن می باشد چرا که کلمه بعد ( یجعلون ) جواب از سؤال مقدر است و محلی از اعراب نداشته و جمله مستأنفه می باشد و به وجه اقوی وقف بر کلمه قبل آن اولی است.
ترکیب دوم : می توان جمله یجعلون …. را حال گرفت که ضمیر (هُم ) در اصابعهم رابطه بین حال و ذوالحال ات و ذوالحال جمله در تقدیر بوده و حذف شده است.این ترکیب ضعیف می باشد زیرا حالی که بین آن و ذوالحالش ( خبر ) فاصله بیاندازد ضعیف است.
بنابراین ترکیب اول قویتر بوده و وقف اولی می باشد.
