وقف صالح

وقف صالح یعنی وقف بر روی کلمه ای که با کلمات ما قبل و ما بعد خود ارتباط معنوی داشته و ارتباط لفظی ( نحوی ) نیز ترجیحاً دارد.یعنی وصل به وجه اقوی،اولی و وقف به وجه ضعیف اولی می باشد.علامت وقف صالح ( صلی ) به وجه اقوی در وصل و علامت ( قلی ) در وقف به وجه ضعیف می باشد.

وجه اشتراک وقف صالح و حسن در وجود ارتباط معنوی بین آیات و وجه افتراق آنها وجود ارتباط ترجیحی لفظی در وقف صالح است.در صورتی که در وقف حسن ارتباط لفظی و ترجیحاً وجود ندارد.

مثال :

( ….وقلنا اهبطوا * بعضکم لبعض عدوٍّ و لکم فی الارض مستقر و متاع الی حین )

و گفتیم فرود آیید * گروهی از شما دشمن گروهی و شما راست در زمین آرامشگاهی و بهره ای تا زمانی.

توضیح :

وقف بر روی کلمه اهبطوا به وجه ضعیف اولی می باشد و دلیل آن است که جمله بعضکم لبعض عدو مبتدا و خبر است و دو وجه دارد که وجه قوی آن در محل نصب حالیت از ( واو اهبطوا ) قرار گرفتن جمله بعضکم است.یعنی گفتیم فرود آیید در خالی که برخی از شما دشمن بعضی دیگر هستید.

وجه ضعف آن مستأنفه بودن جمله بعضکم است که طبق آن وقف بر اهبطوا و وصل بر آن هر دو جایز است.