تمام روش‌های تلفظ صحیح حرف «نون» در تلاوت قرآن

در جلسه گذشته در مورد حرف «نون» ساکن و احکام آن توضیحاتی داده شد، در آن جلسه دو مورد از احکام تلفظ این حرف توضیح داده شد و در این جلسه نیز سومین و چهارمین حکم تلفظ این حرف توضیح داده خواهد شد تا این بحث پایان یابد.

«اقلاب» چیست؟

سومین حکم تلفظ حرف «نون» که از آن به عنوان «اقلاب» یاد می‌شود، با عناوینی همچون قلب به میم و … از آن اسم برده شده است. یعنی در این حکم حرف «نون» به «میم» تبدیل می‌شود.

اما چه زمانی این کار صورت می‌گیرد؛ زمانی که به حرف «ب» برسد،‌ در زبان فارسی و سایر زبان‌ها نیز چنین چیزی وجود دارد و بارزترین آن در زبان فارسی و در محاورات «شنبه» را «شمبه» تلفظ می‌کنیم. در مورد پنبه نیز به همین صورت است.

در زبان عربی نیز به جای تلفظ کلمه «انبیاء»، از تلفظ «امبیاء» استفاده می‌شود، ‌بنابر این هر وقت حرف «نون» ساکن به حرف «ب» برسد آن حرف را به «میم» تبدیل خواهیم کرد. مانند کلمه «مِن‌بَعدٍ» که «مِم‌بعد» تلفظ خواهد شد.

چه زمانی حرف «نون» مخفی می‌شود؟

چهارمین حکم تلفظ حرف «نون» اخفاء است به این معنی که حرف «نون» مخفی شود. منظور این است که صدای آن از فضای بینی خارج شود و از دهان ظاهر نشود. مانند «انت»، «منجاء» و …

پس این اخفاء است یعنی چیزی بین اظهار و ادغام، نه حرف «نون» ظاهر می‌شود و نه اینکه از بین می‌رود بلکه بینابین است و صدای آن از درون بینی خارج می‌شود.

یک حکم دیگر هم وجود دارد و آن هم برای سایر حروف است،‌ یعنی حروفی غیر از شش حرف یرملون و شش حرف حلقی که ۱۲ حرف می‌شود،‌ یک حرف «ب» هم که اقلاب در آن صورت می‌گرفت، مجموعاً ۱۳ حرف می‌شود که توضیح داده شد و ۱۵ حرف دیگر باقی می‌ماند که اخفا می‌شوند.

سایر احکام

در بحث احکام تلفظ حرف «نون» ذکر یک نکته لازم است و آن هم اینکه همانطور که گفته شد، زمانی که حرف «نون» به حروف یرملون برسد ادغام می‌شود، از چهار حرف از این شش حرف «یمون» نون وقتی بیاید با «غنه» تلفظ می‌شود. زمانی که صدا از خیشوم(فضای بینی) می‌آید به آن غنه می‌گویند.

پس در حکم ادغام چهار حرف از شش یرملون همراه با «غنه» خواهد بود. اقلاب نیز با «غنه» همراه است.